Co przyciąga turystów do Wrocławia i dlaczego warto odwiedzić to miasto? Zostawiając daleko w tyle Mediolan, Rygę czy Paryż, Wrocław stał się najbardziej atrakcyjnym europejskim kierunkiem wyjazdów turystycznych. Przedstawiamy zaledwie siedem z setki argumentów, dla których Wrocław to idealny pomysł na weekendowy wypad i nie tylko. Zaczynamy! 1. Wiecznie żywy Rynek Wrocław, rynek Powstał w 1242 roku, w swoim czasie był jednym z największych w Europie, ma 212 metrów długości i 175 metrów szerokości. Od samego początku służył jako plac targowy - handlowano na nim pieczywem, tłuszczem, płótnem, wyrobami metalowymi. Nieco później owocami i warzywami, rękodziełem i biżuterią. Z początku budki handlowe były drewniane, ale w XII wieku zastąpiono je murowanymi. Rynek otoczony jest zabytkowymi kamienicami. Od tego centrum odchodzi we wszystkie strony świata aż 11 uliczek. Obecnie wrocławski Rynek tętni życiem przez cały rok, każdego dnia i nocy! Stanowi miejsce spotkań, randek i koncertów. Prawie w każdej kamienicy znajduje się pub, kawiarnia czy restauracja. Latem rynek wypełniają połykacze ognia, tancerze, aktorzy i akrobaci i nie tylko. Wartym odwiedzenia jest także wnętrze Ratusza i zbiory mieszczącego się w nim Muzeum Miejskiego. Jest to unikatowy świecki zabytek architektury gotyckiej w skali europejskiej. Najstarsza część Ratusza powstała, jak wynika ze źródeł pisanych, ok. 1299 roku. 2. Pręgierz i Piwnica Świdnicka Foto: aliaksei kruhlenia / Shutterstock Piwnica Świdnicka W rynku znajduje się jedna z najstarszych piwiarni Europy (działającej od 1273 roku) - „Piwnica Świdnicka”. Nazwa tego miejsca pochodzi od dolnośląskiego miasta Świdnicy, skąd pierwotnie sprowadzano do niej jęczmienne piwo. Na mocy przywileju nadanego przez Henryka IV Probusa, piwa warzone poza Wrocławiem wolno było podawać jedynie w pozostających pod kontrolą rady miasta piwnicach ratuszowych. Niestety obecnie jest nieczynna i na razie nie wiadomo, kiedy znów będzie można do niej zajrzeć. Przechadzając się dalej trudno nie zauważyć stojącego przy wschodniej ścianie Ratusza pręgierza, który jest symbolem średniowiecznego prawa. Jest to rekonstrukcja kamiennego pręgierza z 1492 roku. To właśnie przy nim ogłaszano i wykonywano wyroki. Winowajcę przywiązywano do niego i zostawiano na kilkanaście godzin, biczowano lub tracono (w zależności od winy). Teraz miejsce zupełnie straciło zimny i mroczny charakter, zazwyczaj przy pręgierzu spotyka się młodzież. 3. Kościół Garnizonowy św. Elżbiety Foto: Shutterstock Bazylika Św. Elżbiety Kościół Garnizonowy zbudowano w XIV w. Znajduje się on na placu pomiędzy ulicami Kiełbaśniczą, Odrzańską, św. Mikołaja i św. Elżbiety. Zobaczyć w nim można dzieła sztuki wielu epok: gotyckiej, renesansowej oraz barokowej. To jedyna wrocławska świątynia, którą w czasie swojej pielgrzymki do ojczyzny w 1997 r. poświęcił Jan Paweł II. Z inicjatywy członków Stowarzyszenia Wieża (które próbuje przywrócić świetność świątyni po pożarze w 1976), W 1997 roku udostępniono dla turystów taras widokowy znajdujący się właśnie na wysokiej na około 90 metrów wieży kościoła. Z niego można oglądać piękną panoramę Wrocławia. Historia Bazyliki nie należy do łatwych, najpierw silna wichura (1529 r.) zerwała z wieży hełm, który runął na przykościelny cmentarz. Następnie podczas zdobywania Wrocławia przez wojska francuskie na przełomie lat 1806/1807 ostrzał artyleryjski uszkodził hełm wieży, dach kościoła i kaplicy. 4 czerwca 1960 r., wskutek wyładowania atmosferycznego, zapaliła się sygnaturka. Spaleniu uległa wówczas część wieży i część dachu. 20 września 1975 r. wybuchł pożar, który objął górną część wieży kościoła. Całkowicie spalił się renesansowy hełm wieży. Zniszczeniu uległy także kamienne balustrada tarasu i baldachimu. Ogień spalił częściowo drewnianą konstrukcję zawieszenia dzwonów, co spowodowało ich upadek, a jeden z nich pękł. W trakcie kontynuowania prac remontowych nastąpił drugi pożar - 9 czerwca 1976 r., który objął cały kościół, wywołując ogromne straty. 4. Ostrów Tumski Foto: Shutterstock Ostrów Tumski To tutaj zaczęło powstawać miasto. Ostrów Tumski najstarszą zachowaną częścią zabytkowego Wrocławia. Ze względu na naturalny obronny charakter wyspy, którą kiedyś był Ostrów, postanowiono właśnie tam usytuować gród z zamkiem książęcym. W XIX wieku wyburzano fortyfikacje Wrocławia i wtedy zasypano jedną z odnóg Odry dzielącą Ostrów od Szczytnik i Ołbina - wtedy Ostrów przestał być wyspą. Obowiązkiem odwiedzających tę najstarszą część miasta, jest wizyta katedry św. Jana Chrzciciela z jej pięknym ołtarzem, kaplicami i wieżą widokową. Warto także zajrzeć do kościółka św. Idziego (najstarszej, bo trzynastowiecznej, zachowanej budowli Wrocławia, a zarazem najstarszego czynnego do dziś kościoła w mieście), kościoła Najświętszej Marii Panny na Piasku (z popularną we Wrocławiu ruchomą szopką) oraz kościoła Św. Krzyża i Św. Bartłomieja (dwupoziomowej świątyni, w której zobaczymy Tron Łaski i nagrobek Henryka IV). Przechadzając się Ostrowem, warto zwrócić uwagę na most Tumski - zieloną przeprawę, którą upodobali sobie zakochani - wieszają oni na moście kłódki ze swoimi imionami, a kluczyk wrzucają do Odry - to ma sprawić, że ich uczucie będzie nierozerwalne. 5. Panorama Racławicka Foto: Agencja BE&W Wrocław, Panorama Racławicka Trudno mówić o zwiedzaniu Wrocławia nie zaglądając do rotundy znajdującej się w parku Juliusza Słowackiego. Przy ul. Jana Ewangelisty Purkyniego 11 znajduje się bowiem Panorama Racławicka - wielkie malowidło (15x114 m) upamiętniające Insurekcję Kościuszkowską. Pomysłodawcą tego pierwszego i jedyne zachowanego do dziś polskiego dzieła tego rodzaju, był lwowski malarz Jan Styka, który zaprosił do współpracy Wojciecha Kossaka. Panorama powstała we Lwowie, na specjalnie tkanym płótnie zakupionym w Brukseli i żelaznej konstrukcji przywiezionej z Wiednia. Do Wrocławia malowidło trafiło po II wojnie światowej. Długo jednak trzeba było czekać, by płótno znów ujrzało światło dzienne - ponownie można było je oglądać dopiero od 1985 r. Poza głównym dziełem (do którego komentarza posłuchamy w kilkunastu językach - angielskim, niemieckim, francuskim, rosyjskim, hiszpańskim, włoskim, japońskim, chińskim, czeskim, esperanto), można też zwiedzić małą rotundę, a tam zobaczyć plastyczną mapę terenu, na którym odbywała się bitwa racławicka, sprawdzić, jak rozmieszczone były wojska i posłuchać komentarza opowiadającego o przebiegu bitwy racławickiej. W gablotach na obrzeżach rotundy znajduje się 107 figurek, przedstawiających żołnierzy polskich i rosyjskich w mundurach z epoki. W przedsionku Małej Rotundy wystawione są szkice Jana Styki i Wojciecha Kossaka. 6. Hala Stulecia - największe dzieło architektury XX wieku Zaprojektowana przez wybitnego miejskiego architekta Maxa Berga, została uznana za jedno z największych dzieł architektury XX wieku. W tym wpisanym na listę zabytków UNESCO obiekcie odbywa się wiele imprez o charakterze masowym (takich jak targi, koncerty, imprezy sportowe itp.). W Hali znajduje się Centrum Poznawcze, czyli stała, multimedialna wystawa poświęcona historii obiektu Maxa Berga. W umiejscowionych w centrum pomieszczeniach (Visitor's Center, Pokój Historyczny, Pokój Edukacyjno-Poznawczy oraz Galeria) można obejrzeć archiwalne fotografie w 3D, dotknąć interaktywnych ekranów, zobaczyć multimedialne mapy i posłuchać rozmów z lat, w których Hala powstawała. Wokół Hali rozciąga się pergola (budowla w kształcie połowy elipsy o długości 640 metrów), która otacza fontannę multimedialną. Warto wybrać się także na jej pokaz, bo jest to największa tego typu fontanna w Polsce (zajmuje około 1 ha), w której woda i światło „tańczą” w rytm płynącej z głośników muzyki. W pobliżu fontanny tuż za pergolą mieści się ogród japoński - wydzielona część parku Szczytnickiego, urządzona na początku XX w. przez największego wówczas japonistę - hrabiego Fritza von Hochberga, i japońskiego ogrodnika Mankichi Arai. 7. Hydropolis Foto: Materiały prasowe Hydropolis Hydropolis zostało otwarte w grudniu 2015 roku. Jest to ultranowoczesne centrum wiedzy o wodzie, które jest jedynym takim obiektem w Polsce i jednym z nielicznych na świecie - wystawa znajduje się w zabytkowym, XIX-wiecznym podziemnym zbiorniku wody czystej o powierzchni 4000 m kw. Zbiornik pełnił swą pierwotną funkcję do 2011 roku, kiedy to został wyłączony z użytku. Po przeprowadzeniu niezbędnych remontów i rewitalizacji budowlę przekształcono w Centrum Edukacji Ekologicznej Hydropolis. Zwiedzanie Hydropolis rozpoczyna się od projekcji na ekranie 360 stopni opowiadającej o powstaniu wody na Ziemi. Następnie goście Hydropolis, podążając wzdłuż zamkniętego w podłodze strumienia wody, przechodzą przez kolejne strefy, poświęcone tajemnicom, jakie kryją w sobie głębiny, życiu tętniącemu w oceanach czy inżynierii wodnej.