Juliusz Słowacki. Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na „Psalmy przyszłości" (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg.
Testament. Wiersz Juliusza Słowackiego „Testament mój" mimo że napisany w 1840 r. pod względem ideowym i poetyckim łączy się z wcześniejszymi utworami lirycznymi, takimi jak np. „Hymn ( Smutno mi Boże )" czy „Rozłączenie". Przeważa tu nastrój smutnej melancholii, a podmiot to samotnik pozbawiony ukochanej ojczyzny.Znajdź tekst żywotnego testamentu Juliusz Słowacki, w którym autor wyraża swoje uczucia, zdania i ostrzeżenia. Przeczytaj o jego życiu, twórczości i śmierci, a także o jego duchowych wizjach i zamiłowaniach.
Testament mój - Juliusz Słowacki Poleca: 95 Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami, Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny, Dziś was rzucam i dalej idę w cień - z duchami - A jak gdyby tu szczęście było - idę smętny. Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica Ani dla mojej lutni - ani dla imienia; - Imię moje tak przeszło jako błyskawicaJuliusz Słowacki. Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami, Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny, Dziś was rzucam i dalej idę w cien - z duchami -. A jak gdyby tu szczęście było - idę smętny. Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica. Ani dla mojej lutni - ani dla imienia; -. Imię moje tak przeszło jak błyskawica.
Wiersz ten powstał na przełomie 1839 i 1840r. w Paryżu. Był poetyckim wyrazem nastroju Juliusza Słowackiego jaki towarzyszył mu w środowisku emigracyjnym. Podmiot liryczny (wypowiadający się w 1 os.l.poj. ), który utożsamiać można z samym poetą, dokonuje podsumowania swojego życia i twórczości artystycznej. Monolog, który.